گياهان لگومينه از قبيل لوبياي سوياي پرچرب (Full-Fat Soybean)، بادام‌زميني، نخود، باقلا و غيره منابع بسيار عالي انرژي و پروتئين بوده، اما تمامي آنها واجد عوامل ضدتغذيه‌اي هستند كه كاربرد اين مواد را بدون انجام فرآوري، در جيره حيوانات محدود مي‌سازد. ترکیباتی که در جذب، قابلیت دسترسی و یا متابولیسم مواد مغذی در دام دخالت می نمایند، به عنوان عوامل ضدتغذیه‌ای (Anti-Nutritional Factors) شناخته می‌شوند. آثار بیولوژیکی این عوامل از کاهش مختصر در عملکرد تا مرگ دام و طيور، حتی در مقادیر نسبتاً کم متغییر ‌می‌باشد. این امر با در نظر گرفتن واکنش‌های متفاوت گونه‌های مختلف حیوانات، نسبت به وجود عوامل ضد‌تغذیه‌ای تا حدودی پیچیده‌تر می‌شود.

دانه خام لوبیای سویا، حاوی عوامل ضد‌تغذیه‌ای گوناگون در مقادیر متفاوت‌ می‌باشد. برخی از این عوامل در حیوانات تک‌معده‌ای حائز اهمیت نمی‌باشند، زیرا برای این گونه از حیوانات مضر تلقی نمی‌شوند. برخی دیگر از قبیل فیتات (Phytate) در اغلب منابع گیاهی موجود بوده و می‌توان بر آثار منفی آن‌ها از طریق استفاده از فناوری‌های مناسب، همانند استفاده از آنزیم فیتاز غلبه نمود.